تاریخ ارسال : ۹۸/۱۰/۲۶
سرپیک هوا برش در واقع مشعل یا تورچ دستگاه هوا برش است. این دستگاه در کارگاه هات تپ و در ساخت قطعات مختلف اتصالات مورد استفاده قرار می گیرد. می توان هوا برش را زیر مجموعه ای از کارهای گرم دانست زیرا حرارت تولید شده در آن دارای دمای بسیار بالایی است. برش حاصل از هوا برش، حدوداً دقیق و متناسب است اما استفاده از عملیاتی همچون سنگ زنی و پَخ زنی بعد از برشکاری لازم است تا زوایای مناسبی به ابعاد قطعات داده شود. می توان گفت که سرپیک هوا برش جزئی از دستگاه هوا برش است که مرحله ی اصلی و نهایی کار یعنی برش را روی قطعه ایجاد می کند. این سرپیک ها دارای اندازه های مختلفی هستند و به صورت برقی و دستی عرضه می شوند. می توان گفت نوع برقی دستگاه های هوا برش، برش دقیق تر و متناسب تری را بر روی قطعات مختلف ایجاد می کند.
سرپیک هوا برش
سرپیک هوا برش
سرپیک مشعل یا تورچ دستگاه هوا برش است. این سرپیک وظیفه دارد که انرژی حاصل از سوخت گاز را به انرژی گرمایی تبدیل کند. درون این سرپیک مقدار معینی از هوا (اکسیژن) با سوخت گازی ترکیب می شوند و نتیجه این ترکیب حرارت بالا به علاوه ی اکسیداسیون قطعات فلزی خواهد بود. با استفاده از حرارت دادن فلز بستر مناسب برای اکسیداسیون مهیا شده و سطح قطعه سست می شود و با ورود اکسیژن به میدان برش، قطعه پایه اکسید شده و برش می خورد.
در واقع می توان کار اصلی سرپیک را ایجاد گرما برای برش دانست. حتی در دیگ های بویلر نیز از مشعل هایی با همین طرز کار استفاده می شود تا حرارت لازم سریعاً به سیال موجود در دیگ انتقال پیدا کند.
سرپیک هوا برش از چندین قسمت مختلف تشکیل شده است. این اجزاء عبارت اند از:
- میکسر (محفظه اختلاط)
- نازل
- سر مشعل
- دسته
اکسیژن با استفاده از شیر مخصوص به خود از کپسول اکسیژن به میدان کاری دمیده می شود. سوخت گاز نیز با استفاده از شیر و اتصالات مخصوص به خود به قطعه ی پایه حرارت دهی می کند. انواع شعله هایی که توسط سرپیک هوابرش به وجود می آیند، سه نوع هستند.
- شعله ای که در آن مقدار گاز از اکسیژن بیشتر است. به این شعله ها کربورایز (carburizing) گفته می شود.
- شعله ای که خنثی است و در آن میزان اکسیژن و گاز با یکدیگر برابر است (neutral).
- و شعله ای که در آن میزان اکسیژن از گاز بیشتر است. این شعله را شعله ی اکساینده (oxidizing) می نامند. هر کدام از این شعله ها بسته به میزان حرارت لازم برای برشکاری انتخاب می شوند.
روش کار با استفاده از سرپیک هوا برش
در هنگام هوابرش ابتدا سطح قطعه ی مورد نظر با استفاده از حرارت حاصل از سوخت گاز گرم می شود. این حرارت باید به اندازه ای باشد که سطح فلز تغییر رنگ داده و به سرخی نزدیک شود. پس از اینکه حرارت محل برش بر روی قطعه ی پایه به اندازه ی مورد نظر رسید اکسیژن با استفاده از یک اهرم مخصوص که بر روی سرپیک هوا برش تعبیه شده بر روی قطعه دمیده می شود. در این حالت سطح فلز که حرارت زیادی دارد با اکسیژن وارد واکنش اکسیداسیون می شود. این واکنش اکسیداسیون به نوبه ی خود قادر است تولید حرارت و گرما کند. این گرما قطعه را به طور پیوسته برش می دهد.
بنابراین شعله ی حاصل از سوخت گازی تنها در ابتدای کار و برای حرارت گرفتن سطح فلز به منظور ورود به واکنش اکسیداسیون مورد استفاده قرار می گیرد. دمای لازم برای برش قطعه ی پایه در طول فرایند و اکسیداسیون فلز توسط اکسیژن تأمین می شود.
سرپیک هوا برش و به طور کلی هوا برش برای بریدن قطعات و ضایعات آهنی به کار می رود.
از هوابرش در برش های نبشی استفاده ی بیشتری می شود. چرا که استفاده از این روش به راحتی امکان پذیر است و همچنین هزینه پایین تری دارد. تجهیزات هوا برش به راحتی قابل حمل اند و از آن ها در اماکن و مناطق مختلفی می توان استفاده کرد.
گازی که به عنوان سوخت گازی در هوا برش استفاده می شود، معمولاً گاز استیلن است. استیلن میل زیادی به ترکیب با اکسیژن دارد و این میتواند در کیفیت برش مؤثر باشد.
هر سرپیک هوا برش دارای اجزایی به نام دسته ی سرپیک، میکسر و نازل می باشد. نازل از مهم ترین این اجزا بوده و وظیفه ی آن ترکیب گاز با اکسیژن وسپس هدایت آن به سمت نوک نازل است تا بر قطعه ی کار فرود آید.
استفاده از سرپیک هوا برش در کارگاه هات تپ
کارگاه هات تپ معمولاً دورتر از مناطق عملیاتی قرار دارد. در این کارگاه اتصالات خطوط لوله ساخته شده و ابزارآلات و تجهیزات مورد استفاده در عملیات هات تپ نگه داری می شوند. ساخت اتصالات هات تپ با استفاده از اعمال گوناگونی انجام می شود که یکی از این اعمال هوا برش است. با استفاده از هوا برش پدهای اسپلیت تی را برش می دهیم و یا می توانیم با استفاده از قالب هایی، سدل یا زین اتصال سدل نیپل را برش دهیم. برش نیپل در تمامی این اتصالات نیز می تواند با استفاده از هوا برش و سرپیک های مخصوص آن انجام شود.